mijn oogleden met de fraaie wimpers staan wijd open gelijk het diafragma van mijn camera. het licht valt door mijn geaccommodeerde lens naar binnen op mijn gevoelige ccd het netvlies. dan knipper ik even, het diafragma sluit. de fotonen worden omgezet in electrische impulsen (rhodopsine) en de gegevens worden via de usb-kabel, mijn oogzenuw doorgesluist naar de lateral geniculate bodies, mijn usb-poort en van daaruit via de radiatio optica (meyer’s loop) naar de optische schors occipitaal gelegen en om de fissura calcarina gelokaliseerd. (visual area I = area 17 = OC genaamd). daar vindt het verwerkingsproces plaats met behulp van mijn eigen ingebouwde software. een beeld (foto) wordt gevormd of een opeenvolgende fotoreeks in de tijd, ook wel film genaamd. op zichzelf kan die film draaien, zonder dat je hem ziet bijv in een andere (boven)kamer. er moet dus nog een bewustwording plaats vinden. dit gebeurt in de visual area II (area 18 = OB), voorts in de visual area III (area 19 = OA) en de overige associatiegebieden zoals bijv in de visuo-auditory area 37. hier vindt de spatiële orientatie plaats, het volgen en fixeren van bewegende objecten (de beeldstabilisator), evenals reflexaccomodatie en de associatie met beeld en spraak. verder worden er van de ganglia geniculatum laterales electrische prikkels gestuurd naar de colliculi superiores en vandaar via de MLF (medial lemniscal fascicle) naar de oogkernen voor aansturing van de oogspieren. ook vanuit de visuele schors worden prikkels verzonden om de motoriek aan te sturen bijv om iets te pakken en te onderzoeken. eenmaal bewust doorzie ik de film in mijn gedachten of op het scherm van mij pc. ik kan beelden onthouden (uitprinten) of bewust bewerken (denkproces) en opslaan in het geheugen (memory-files). mijn god, geen wonder, dat ik af en toe niet helder ziende ben. waar zou het woord zienderogen toch vandaan komen?
hetzelfde analoge procédé geschiedt bij horen (muziek horen-voelen-benoemen bijv van lage vibraties). voelen (aanraking-pijn-temperatuur), aanvoelen en invoelen, tasten af- en betasten (tast-druk-vibratie). ruiken (geur-kleur-vlag bijv een poepje laten ruiken) en proeven (smaken en smakken vorm van oertaal), evenwicht en balans (ruimtelijke ordening) en motoriek (spierspanning-houding-positie-beweging-richting), spreken (spraak en taal) en in alle taal zwijgen, het ongesproken woord zijnde het begrip enz.
al deze vormen kunnen aangenaam-onaangenaam zijn en bewerken de talmoed in zijn zogenaamde limbische systeem, de plaats waar wij de limbo dansen dwz met het hoofd onder de stok door gaan en tevens het pregnante lichaamsdeel omhoog gooien in uitnodigende bewegingen om het vlees te verlossen van de te hoge spierspanning (de drift). ik denk dat jouw vorm van limbo de tanga is met o
