memo, een kort briefje over mens en maatschappij ontvallen, het misplaatste in memoriam of in het geheugen geplaatste, ter herinnering aan iemand, die even geweest zou zijn, terwijl zijn erfgoed nog zolang voortleeft in gedachten van vrienden, die met hem zijn, voor anderen weggelegd in schrift en boek.
op dit moment zijn gedachten niet gezegd omdat woorden te kort doen aan herinneringen, die daar boven uit stijgen. het is een voor altijd wetend verbonden zijn in gedachten zolang zij bestaan totdat ook dezen weer tot de orde worden geroepen. als ik niet meer besta, leg ik mijn boeken neer voor anderen.
liever spreek ik van pro memoria de geplaatste herinnering aan iemand, die mij dierbaar is - pro me - inhoudend een promesse, een schuldbekentenis in woorden, om samen te zijn in gedachten. zijn verscheiden lijkt een onuitsprekelijk verlies voor diegenen, die meer geloven in memorie dan in woorden.
“dierbare woorden” naar aanleiding van het overlijden van cornelis verhoeven
