vandaag stond in hbvl dat erotisch chatten een grond tot echtscheiding is. het hof aanvaardt een chatsessie als bewijs op voorwaarde, dat deze niet via ongeoorloofde middelen is verkregen. hetzelfde geldt voor sms berichten en e-mails. volgens frederick swennen, professor in familirecht aan de universiteit van antwerpen, is privacy niet absoluut vooral niet binnen het huwelijk. hij noemt andermans post inkijken een gezonde nieuwsgierigheid, evenals het meeluisteren als de ander telefoneert en meekijken als de ander aan het chatten is. jammer genoeg laat hij zich niet uit over het controleren van het slippertje, voordat deze wit gewassen wordt.
dit is natuurlijk weer een typisch belgische oplossing en waarschijnlijk zal frederick zijn opleiding in het katholieke leuven genoten hebben. immers, de inhoud van de chatsessie, het sms-berichtje en e-mail verandert niet, ongeacht of er een paswoord op zit ja dan nee. bovendien is bij mijn weten elke chatbox en e-mailbox beveiligd door een paswoord en meestal is dat paswoord via ongeoorloofde wijze verkregen door de echtgenoot. daarenboven zijn sommige vrouwen niet zo handig op de pc, soms weten zij niet eens, dat hun chatsessie wordt opgeslagen. ook kan er door de echtgenoot msn+ geinstalleerd zijn, een progje, dat ongevraagd alle chatsessies controleert.
hebben wij het niet eens over het feit, dat je alle geheimen van de pc kunt achterhalen, dankzij onze alom bekende microsoft, meester in het spioneren en berucht om zijn spyware. sedert het contract met george w. busch is er een nieuwe definitie van privacy gelanceerd met de snelheid van een raketwerper. ik vraag mij af waarom wij zo geshockeerd zijn door de khimar (het hoofddoekje) van de moslimvrouwen, terwijl wij zelf onze echtgenotes er een aantrekken. de analogie met professor swennen en/of het katholieke geloof dringt zich op, maar onthoudt dat hij, die trouwt doet goed, maar dat hij die niet trouwt doet beter, al was het maar, dat de privacy beter is beschermd.