het is vreemd, dat seks schijnbaar is ingeburgerd in belgië (en nederland). je kunt geen tv-zender aanzetten of het gaat over seks (of geweld). voorheen en nog steeds wordt de vrouw als lustobject gezien, de reclame, de mode etc. zijn sprekende voorbeelden. maar de laatste jaren is er is een nieuwe tendens bij gekomen getuige programma’s als temptation eiland en nog vele anderen. de vrouw (of man) als spel-en-prooi-object met de goedkeuring van de openbare zenders en indirect van de maatschappij.
de kaneelstokken worden aangereikt, in de hoop dat de vrouwen eraan zullen likken. willens en wetens worden relaties op een onkiese manier blootgesteld aan de oerdriften van de mens, met goed verzonnen smoezen, dat een goede relatie daartegen bestand zou moeten zijn. en een rits van psychologen worden ter verdediging aangevoerd en zoals altijd geldt ook hier, dat hoe groter het aantal, hoe onwaarschijnlijker de waarheid. reality-tv noemen ze dat, de kijkcijfers zijn het bewijs.
maar als iets soortgelijks op meer persoonlijk vlak speelt, dan gaan alle haren overeind staan en wordt dergelijk gedrag ineens als onfatsoenlijk bestempeld. ik meen, dat ze zoiets in nederland hypocrisie noemen. maar in belgië zitten ze er niet mee in hun maag en noemen ze dat anders. niet dat dat in belgië niet mag, maar het moet in het geniep gebeuren (want dat is lekkerder en het blijven bourgondiërs). ook hier komt de tweeslachtigheid van de staat en burger op pregnante wijze naar voren.
