voor roderick

onze knapste nieuwkomer, de middelste uit een rij, die er wezen mag. altijd in de weer met de meest eenvoudige zaken, die jouw fantasie in vuur en vlam zetten. wat waren wij bezorgd om jou, toen jezelf in vuur en vlam stond door “je verstandskiesje in je linker wang” en de augmentin, die het spookje van roodkapje aan jou doorvertelde.

de ondeugd heeft altijd al uit je ogen gestraald en meestal heb je de daarbij passende woorden gevonden. ondeugende woordjes omdat jij het was, lieve bezorgde woordjes omdat jij dat ook was. achter die twinkelinkjes in je ogen schuilde een gevoelige jongen, maar dat was alleen voor jou en niet weggelegd voor iedereen.

het onorthodoxe zul je wel van je vader geërfd hebben, die ook zo het land heeft aan de misordelijke maatschappij en de farce, die daarbij hoort, maar waaraan het onmogelijk is te ontkomen omdat je er nu eenmaal deel van uit maakt. natuurlijk maakt het verschil uit of je een radartje bent in een gewoon uurwerk of in een rado.

waarom zijn al die vrouwen zo gek op jou (en niet op mij), waar ligt het geheim van de stille kracht in jou, die vrouwenharten op hol doen slaan en baarmoeders doen huilen? als ze het mij zouden vragen, zou ik antwoorden: “is hij niet de zoon van die enige vader, die bekend staat om zijn werken van barmhartigheid?

ontwikkel je gaven maar zorg dat je jezelf blijft alleen al omdat je uniek bent. als het niet zo goed wil lukken, denk dan aan je vaartje: hij was niet goed, hij was niet slecht, maar hij was slechts een doorzetter.