recent zag ik een man, die één dag eerder op de spoed was geweest vanwege een pijnlijke gezwollen voet rechts. er werd een röntgenfoto gemaakt, waarop een oude inmiddels genezen fractuur van de metacarpale 4 werd gezien en een recente fractuur van de middelste en de distale phalanx van de grote teen. de distale phalanx was overlangs gespleten waardoor de grote teen nog groter leek. uit praktische overweging had hij een gips gekregen.
daags erna kwam hij omdat de pijn niet beter was ondanks pijnmedicatie en omdat zijn tenen veel blauwer waren geworden. ook had hij pijn in zijn rechter kuit gekregen. de voet was kouder, de voetpulsaties waren (mede door de zwelling) niet goed te voelen. het gips werd verwijderd en zie de blauwe kleur veranderde in een vaalwitte kleur als betrof het een toverbal. de zwelling van de voet was beslist meer dan je zou verwachten bij de geconstateerde fracturen, de kuit op zichzelf was soepel, maar er bestond toch een discrete drukpijn hoog in de kniekuil. overigens kreeg hij al fraxiparine.
de radiologe keek mij enigszins vreemd aan, omdat ik stond op zowel een arteriële als veneuze duplex, maar uiteindelijk bleek, dat er een arteriële afsluiting van de a. femoralis superficialis dexter was in het musculaire kanaal boven de knie, een oude diepe thrombose van de v. poplitea met rekanalisatie en een verse component, verantwoordelijk voor de lokale drukpijn. tevens verklaarde de arteriële insufficiëntie het feit, dat er nog geen callusweefsel was gevormd thv de grote teen, terwijl de overlangse fractuur al 1½ week oud bleek te zijn. zo ziet u maar dat soms niets is wat het lijkt.
