u heeft het al begrepen: die wondrik schrijft geen hoofdletters. "das kapitaal" van de beroemde marxbrother is ouderwets en mijn inziens achterhaald. een punt sluit per definitie een regel, die zin geeft af, zodanig dat het duidelijk is, er moet daaraan niet meer getwijfeld worden. door achter de punt een nieuwe zin met een hoofdletter te beginnen, wordt als het ware de punt in twijfel getrokken en gedegradeerd tot een tweedehandsje. bovendien pretendeert een kapitaal, dat wat erop volgt meer in zich heeft, en dat moet eerst nog bewezen worden. in dat geval, zou ik eerder pleiten voor een afsluitende hoofdletter, indien de inhoud van het medegedeelde aan belang wint. dit lijkt mij logisch, nietwaar?
een tweede argument is de overweging, dat wij wel aan kapitaal, maar niet in kapitalen denken, tenzij je het idee als geheel, dat nog verwoord moet worden een kapitaal noemt, maar ik zou in dat geval eerder spreken van een caputtaal. losse kapitalen zijn einzelgängers zonder enige relatie met letters, die er op volgen. immers het is de inhoud die telt en niet de letter. vanzelfsprekend is het zo, dat de combinatie van letters een zinvolle betekenis krijgt - ik denk aan aap, noot mies - eerst nadat er een hoogst persoonlijke print (hp-print) van gemaakt is, die een impressie of een indruk heeft nagelaten in onze hersenschors, zodanig dat wij deze weer terug kunnen vinden, als wij er met onze gedachte over voelen.
uit historisch standpunt is het wel begrijpelijk, dat er vroeger met kapitalen werd gewerkt. ten slotte was niet iedereen de kunst van het lezen machtig en naar het schijnt alleen de meer gegoede burgers met kapitaal. en om zich te onderscheiden van het uitsluitend sprekende plebs, de vox populi, werd deze rijkdom op schrift vertaald met een steeds wederkerend kapitaal aan het begin van een zin. het onderscheid moest er als het ware ingep(r)ompt worden. ik verwijs ook naar mijn stukje over afscheid nemen. het mag natuurlijk geen verwondering wekken, dat de oudste oliebaronnen, de rijke texanen meer kapitaal hebben en dus ook? in hun schrift gebruiken dan de gemiddelde europeaan. waar zou het woord oliedom toch vandaan komen?
een tweede argument is de overweging, dat wij wel aan kapitaal, maar niet in kapitalen denken, tenzij je het idee als geheel, dat nog verwoord moet worden een kapitaal noemt, maar ik zou in dat geval eerder spreken van een caputtaal. losse kapitalen zijn einzelgängers zonder enige relatie met letters, die er op volgen. immers het is de inhoud die telt en niet de letter. vanzelfsprekend is het zo, dat de combinatie van letters een zinvolle betekenis krijgt - ik denk aan aap, noot mies - eerst nadat er een hoogst persoonlijke print (hp-print) van gemaakt is, die een impressie of een indruk heeft nagelaten in onze hersenschors, zodanig dat wij deze weer terug kunnen vinden, als wij er met onze gedachte over voelen.
uit historisch standpunt is het wel begrijpelijk, dat er vroeger met kapitalen werd gewerkt. ten slotte was niet iedereen de kunst van het lezen machtig en naar het schijnt alleen de meer gegoede burgers met kapitaal. en om zich te onderscheiden van het uitsluitend sprekende plebs, de vox populi, werd deze rijkdom op schrift vertaald met een steeds wederkerend kapitaal aan het begin van een zin. het onderscheid moest er als het ware ingep(r)ompt worden. ik verwijs ook naar mijn stukje over afscheid nemen. het mag natuurlijk geen verwondering wekken, dat de oudste oliebaronnen, de rijke texanen meer kapitaal hebben en dus ook? in hun schrift gebruiken dan de gemiddelde europeaan. waar zou het woord oliedom toch vandaan komen?
