annie mg schmidt

een niet zo dom varken van familienaam zwijn,
lag vettig te modderen voor het kelderkozijn.
in zijn varkenspoten een fles aardappeljenever
hem geschonken door zijn bekende neef ever.

een beetje beschonken, dat wilde hij zijn,
want uit principe deed hij niet aan de lijn.
dus klonk hij met evert, de gulle gever
en knorden samen het bekende gezever.

van honger wroeten zij met krachtige snuit
ten gronde aardappelen met wortel en al uit.
een passende borrelhap, dat lieten zij smaken
daarbij dronken ze om er gierst van te maken.

ik zie u al peinzen, een varken, dat denkt,
maar u moet wel beseffen, dat u dat bent.
of bent u al vergeten, dat u laatst nog
wortelenstamppot heeft gegeten.

uit: animalfarm aardvark wondrik