2008/01/05

mijn hondse leven

ik ben dus rakker en ik mag wel zeggen, dat ik het getroffen heb met mijn nieuwe thuis. zeker als u weet, dat ik in de afgelopen tijd niet zo heel braaf ben geweest. u zult mij beter kunnen begrijpen als ik u vertel, dat ik vroeger, voordat ik door deze familie liefdevol in het gezin werd opgenomen, veel slaag heb gekregen van mijn oude baas met een houten stok met als gevolg dat ik in elke stoelepoot bijt, waarvan ik ook maar denk, dat deze mij op de kop kan geven.

inmiddels heeft dit menig tandje gekost - ja, ik ben nogal vasthoudend - en heb ik zowat het hele potenarsenaal gehad, zo’n 48 stuks denk ik. verder heb ik nog en passant een volledige deur afgekloven en hier en daar nog een tafelpootje. u begrijpt dat mijn gebit aan revisie toe is. behalve een reeks loszittende elementen is het vervelende, dat ik niet meer over een frisse adem beschik en dan druk ik mij nog eufemistisch uit.

mijn bazin eet uit mijn hand, laat mij op geregelde tijden uit en staat mij soms toe een extra rondje te maken, als u begrijpt, wat ik bedoel. als ik dan daarna likkebaardend terug kom zegt ze dat ik een stoute hond ben en geeft me dan een knipoogje, waarvan ik de betekenis niet goed begrijp. ik denk wel: “wat een bij de handje” is die bazin van mij. het enige wat ik vervelend vind is dat je bij dat vreemd gaan allerlei beestjes kunt overhouden.

s’avonds rond een uur of zeven mag ik met mijn bazin naar haar zolderkamer. die ziet zij min of meer als haar privĂ© domein en als ik het eerlijk mag zeggen, ik ook. normaal gesproken mag ik niet op de nieuwe bank liggen en ik begin dan ook heel tactisch met het liggen op de grond op een plaid aan haar voeteneinde. maar zo gauw als ik in de gaten krijg dat mijn bazin naar hogere sferen is vertrokken - ik hoor haar snurken - klim ik stiekem op de bank.

nu wil het wel eens, dat de grote baas naar boven komt en mij liggend op de zitbank betrapt - ik weet, dat ik daar niet mag liggen - en omdat ik het niet prettig vind om bestraft te worden, ga ik nogal agressief tegen mijn baasje te keer. bovendien denk ik ook dat mijn baas zelf een beetje jaloers is, dat ik en niet hij zo lekker naast mijn bazinnetje ligt. maar ja, ik zou geen goede hond zijn als ik mijn baas niet de ruimte gaf.

het schijnt, naar ik heb gehoord, dat mijn baas een nieuwe mand voor mij heeft gekocht, zodat ik weet waar mijn plaats is op zolder. daar kan ik niets op tegen hebben. het enige wat ik nog zou willen is dat ik door mijn bazin in een lekker bad zou worden gestopt, zodat ik van die rot vlooien af kan komen. daarna een knip- of scheerbeurtje bij de kapper lijkt mij helemaal het einde. dan zou ik uit eigen beweging in die nieuwe mand gaan liggen, zodat mijn baas….