afvallig

soms zit ik langere tijd voor mijn pc te staren naar het emailvenster van microsoft outlook, express. daar type ik jou naam en herinneringen dwarrelen in lichte chaos neer en zetten mijn limbische systeem op stelten. de innerlijke sensaties zijn basaal en worden in meer of mindere mate gecensureerd door het superego en de harde realiteit. de antipoden van het dualisme hebben mij, sedert mijn (god)verlate puberteit geïntrigeerd en gelukkig mag je als goed katholiek zondigen tegen de elementaria op voorwaarde, dat je daarna boetedoening doet. met een rozenkransje of twee kom je een aardig eind. deze ambivalentie zou je een approach-avoidance conflict kunnen noemen met fantasie als uitvlucht voor frustatie (geleerd doen kan ook tellen). regressie naar de orale fase zal ik bewijzen door het tegendeel met name afvallen door dieet en van het geloof. bovendien word ik dan beloond doordat ik later geen modder-figuur sla, mocht ik je ontmoeten hier op aarde of in de hemel misschien. intussen zal ik maar weer op mijn duim zuigen (de linker, weet je nog?). je begrijpt het al, helemaal happy toch. uitgangsgewicht 96 kg, streefgewicht 72 kg. daarna een ontmoeting met een gewichtig iemand uit het verre verleden (maar liever in het heden). den vrijentijds-interval bepaald zeker mijn interesse?