laatst las ik in trouw het volgende artikel van filosoof opdenleever: een nieuwe methodologie om contractuele relatiestoornissen binnen geloofsgemeenschappen te scoren met behulp van ethieke maatlats. in zijn artikel beschrijft hij de latsrelatie tussen maten als een nieuwe geloofsafhankelijke methode om tot een scoringssysteem te komen met betrekking tot interacties tussen twee maten en hun gevolgen.
vandaar dat hij spreekt over maatlats. hij vermijdt het bijvoeglijk naamwoord ethisch, dat volgens de schrijver te universeel klinkt en daarom prefereert hij het woord ethieke om de rekbare relatie met de geloofsovertuiging te benadrukken. het educatieve verleden speelt een hoofdrol in het verwoorden van het min of meer geijkte rollenpatroon, ingegeven door de geloofsovertuiging. als voorbeeld vergelijkt hij de archaïsche christelijke cultuur met de meer moderne islamitische visie.
hij komt dan tot de volgende stelling:
dat een relatie contractueel gesloten in een christelijke gemeenschap berust op maten, beter verwoord door het engelse “mating” waarbij de progenituur gesanctioneerd wordt door de gedane belofte ten overstaan van den heer. een relatiestoornis impliceert, dat het woord van den heer niet vruchtbaar is geworden door individuele stoornissen in het beleven en doorleven van gods geboden.
dat het verschil met de islamitische godsdienst hierin is gelegen dat deze niet met één maar met meerdere maten meet, dat de relatie ondergeschikt is aan het doel: de vermenigvuldiging van de geloofsovertuiging. dat derhalve één relatiestoornis minder pregnant storend zal zijn en schuldgevoelens en/of identiteitscrises minder vaak vóórkomen.
zijn maatlats bestaan uit twee soorten linialen met een sociogramfunctie gekeperd aan de zijkant van beide meetlatten. deze twee latten scharnieren tov elkaar dmv een schijf, die beide linialen ahw omvat, een soort draaivenster, waarop godsdienstige waarden en symbolen gerangschikt kunnen worden naar behoefte van de gemeten functies.
noot: een scherts, in een vloek en een zucht geschreven om mijn lieve vriendin augje lekker bezig te houden, die mij trouw allerlei filosofische huzarenstukjes uit trouw toestuurt en om mij te plagen lid is geworden van een clubje huis-, tuin- en keukenfilosofen.
