in tempus tempore

ja, wat is tijd. de linea grisea, die het heden scheidt van datgene dat was en dat wat ons toekomt. de denkbeeldige lijn, die in voorwaartse richting loopt over de tijdslijn van toevallige gebeurtenissen. dat, wat gisteren was, staat heden in het belang van limburg, maar niet in de times van morgen en is morgen weer vergeten en onbekend in de tijd. of datgene wat morgen komt, wordt vandaag voorzegt in het journaal en was gisteren nog niet zo van belang. in het heden van nu verzamelen zich verscheidene (o)verledenen en toekomstigen in plaats, wederwaardigheid, activiteit en persoon, en collectief in het bewustzijn van landen, volken, culturen en politiek. sommige mensen ontkennen het bestaan van verleden en toekomst. voor hen bestaat alleen het naakte heden, een soort neo-aktivisme, dat zelfs niet doelgericht is naar de toekomst. wie zegt, dat de finaliteit in de tijd niet terug loopt naar de oorsprong of de tijdslijn juist tegen de origo ingaat, of dat de tijdslijn een circulus viciosus is, waarbij de tijdslijn weliswaar vooruitloopt, maar uitkomt in de origo van dat wat al is geweest. ja wie zal het zeggen. als ik jou toch niet had (gehad). doe nog een rondje.