dansen is in, sterren op de dansvloer, óók voor gewone mensen, die van wanten (wendy) weten. dansen is een klein beetje vrijen, walzen is met zwierige zwaai de kantjes ervan af lopen. en zoals achterwaarts gesproken boodschappen in liedjes dankzij internet hun comeback maken, zo maken politici dankzij de media gebruik om zich een plaatsje te verwerven in de rangschikking van de soapserie van de wetstraat-affaires.
er is een ethische discussie op gang gekomen over hoeveel privé-leven een politicus mag beschikken, de partijtop van de vld houdt zich erbuiten “wat pastoor daems doet in zijn privé-leven gaat ons niet aan, privé-leven heeft niets van doen met politiek functioneren luidt het, maar intussen is een comeback niet waarschijnlijk en is guy verhofstadt op zoek naar een nieuwe parochie (over nepotisme gesproken).
politici hebben nu eenmaal een voorbeeldfunctie en deze mag niet zo geslaagd genoemd worden gezien het feit, dat het al de tweede dienstmeid is, die pastoor daems heeft “verbruikt”. terwijl deze dienstmeid nog niet officieel ontslagen is, heeft hij zich reeds geworpen in de schoot van de lachende derde en plukt er al de vrucht van. voor de gewone burger en de rechtspraak heet dit gewoon overspel, maar niet in de belgo-politiek.
