oerknal

ik houd je in mijn armen lief,
armen omvatten jouw gerief.
heerlijke blote stevige billen,
die meer en meer dan willen.
mijn geest wordt week bij al
die luxe, ik doorkruis in jou
mijn heelal, dat langzaam
uitdeint in het einder en een
nieuwe kosmos geboren doet
worden. miljoenen sterretjes
van microplasma spatten als
oerkiemen uiteen in een melk-
weg, waarvan het bestaan nog
bewezen moest worden door
een nieuwe oerknal.
ik schreeuw.