2008/05/08

de footing nurse


ongelofelijk maar waar, niet waar? droom maar eens lekker weg. het gebeurde in mijn onderzoekskamer, helaas al weer een poosje geleden. ik werd gebeld door een vrouw, die eerder kwam voor een gesprek over haar niet al te trouwe echtgenoot dan voor haar nerveuze hartklachten. ze had behoefte aan een luisterend oor. haar man had al jaren een halfslachtige relatie buitenshuis en bracht al zijn zuur verdiende centjes eerder naar zijn protegé dan naar zijn gezin en dat zinde de echtgenote niet. niet, dat zij daar veel aan kon doen, zij was destijds in gemeenschap van goederen getrouwd en had twee nog studerende kinderen. en omdat hij veel geld aan zijn bijzit betaalde, hield hij minder over voor de inhalige belastingen, zodat zijn werkende echtgenote daarvoor werd aangeslagen. en aangeslagen was ze, als u weet dat de man in kwestie een vrij beroep had en ongeveer duizend euro per dag verdiende.

vanwege zijn vrij beroep was de man in kwestie altijd op pad en vrijwel nooit thuis, maar toch meer thuis bij zijn gehuwde vriendin, dan bij zijn eigen vrouw. de man van de gehuwde vriendin tekende geen bezwaar aan tegen het feit, dat hij zijn geld en andere zaken in haar buidel stortte en waarschijnlijk vermaakte dat echtpaar zich om de goedgelovigheid en onnozele trouw van de goed betalende kostganger. van enig inzicht in deze verslavingsproblematiek was bij de kostganger geen sprake, ondanks het feit, dat hij een universitaire opleiding had genoten en bovendien goed psychologisch geschoold was. een blinde vlek noemen ze zoiets. hij kon het gewoon niet laten, zij was zo lief en afhankelijk van hem. men zou kunnen spreken van infantiel gedrag en als wij de gestalt-theorie erbij zouden halen verbaast het ons niet, dat deze man klein van stuk was en nogal onzeker overkwam.

zij zelf was een goeduitziende verpleegster slank van postuur met blond half kort of lang steil haar, goed van snit en in stijl en helblauwe actief onderzoekende ogen, met een paar lachende kraaienpootjes aan de ooghoeken, die haar op charmante wijze enig cachet gaven. en omdat ik haar moest onderzoeken kleedde zij zich uit en legde zij zich ongevraagd neer op de onderzoeksbank. toen ik bij haar voeten was aangekomen om de arteriële pulsaties te voelen – haar voeten waren koud en mijn handen warm – hief zij plots haar beide voeten omhoog en legde haar voetzolen pardoes op mijn onderbuik op een plaats, waar ik het niet meer zag zitten. daarbij maakte zij zachte masserende bewegingen, die mij niet koud lieten en waardoor er langzaam maar zeker een tent werd opgezet in de broek van mijn bedrijfskledij. daarbij keek zij mij lachend en een beetje uitdagend aan.

en omdat er voor de zekerheid een electrocardiogram gemaakt moest worden, bespoot ik haar torso met een koude alcoholoplossing, die ik voorzichtig uitwreef met mijn grote warme handen, zodanig dat zij daarbij haar ogen even dicht deed, maar niet voordat zij een opgewonden kreetje slaakte en beroep deed met haar handen op de tentstok in mijn kledij. behendig maakte zij de veter van de broek los om de tent te zien en de stok te ondersteunen. omdat zij op de onderzoeksbank lag en ik er direct naast stond, leek de tent en de stok een voor meerdere personen door de optische illusie en ontlokte bij haar een kreet van “oh my god”, waarbij ze uitlegde, dat haar vreemdgaande sponde niet al te groot en dus klein geschapen was en vanzelfsprekend, dat het de eerste keer was, dat zij zoiets had gezien, waarmee zij bedoelde, dat zij niet eerder vreemd gegaan was en zij liet zich het genoegen smaken.